پـرواز نخستیـن خلبـان زن در دور دنیـا

نخستین زنى که بر فراز آتلانتیک پرواز کرد "آملیا مری ارهارت" "Amelia Mary Earhart" خلبان پیشگام آمریکایی بود. او در اکتبر سال ۱۹۲۲ توانست رکورد جهانی را بشکند و رکورد بلندترین ارتفاع پرواز زنان را به دست آورد. او توانست کارى را انجام دهد که هیچ زنى تا به آن روز جرأت انجام آن را پیدا نکرده بود. او نخستین خلبان زن در جهان بود که تلاش کرد دور دنیا پرواز کند. او با این کار مسیر پرواز بر فراز آتلانتیک و راه را براى زنان دیگر هموار کرد تا بتوانند پا به دنیاى خارج بگذارند و کارهایى را انجام دهند که تنها مردان قادر به انجام آنها بودند.

ارهارت متولد 24 ژولای 1897 (115 سال پیش) در کانزاس به دنیا آمد و در همانجا بزرگ شد. مادرش آمی، پدرش رادیون و خواهرش موریل نام داشتند. آملیا دوران کودکى شادى را سپرى نکرد زیرا که پدر او فردى الکلى بود و اوضاع و احوال خانواده بسیار نابسامان بود. دوران نوجوانى او مصادف بود با جنگ جهانى اول و او داوطلبانه آمادگى خود را براى پرستارى اعلام کرد.

بعد از پایان جنگ نام او در فهرست دانش آموزان دوره مقدماتى پزشکى در دانشگاه کلمبیا وارد شد. اگرچه او جزو شاگردان ممتاز مدرسه بود اما تصمیم گرفت به کالیفرنیا نزد خانواده اش برگردد. روزى با پدرش در یک نشست هوایى شرکت کرد و در حدود ۱۰ دقیقه بر فراز لس آنجلس پرواز کردند. در همان لحظه بود که او فهمید پروازکردن همان چیزى است که مى خواهد انجام دهد.

آملیا متوجه شد که یک مربى پرواز زن به نام "آنیتا اسنوک" در لانگ بیچ کالیفرنیا وجود دارد. آملیا کلاسهاى پرواز را با او طى کرد و در ماه جولاى آملیا یک هواپیما خریدارى کرد و نام آن را "قنارى" گذاشت. در اکتبر سال ۱۹۲۲ آملیا رکورد جهانى را شکست و رکورد بلندترین ارتفاع پرواز زنان که در حدود ۱۴ فوت بود را به دست آورد که بعد از چند هفته توسط "روت نیکولس" شکسته شد. سپس او هواپیمایش را فروخت و یک ماشین خرید. در ۲۷ آوریل سال ۱۹۲۶ "رایلى" با آملیا تماس گرفت و به او گفت آیا دوست دارد اولین زنى باشد که بر فراز آتلانتیک پرواز مى کند؟

"جرج پوت من" یک ناشر اهل نیویورک بود که از آقاى "رایلى" خواسته بود زنى را پیدا کند که بتواند بر فراز اقیانوس آتلانتیک پرواز کند. تابه حال هیچ زنى نتوانسته بود چنین مسافتى را پرواز کند و آملیا نیز هیچ تجربه اى راجع به هواپیماهاى بیش از یک موتور نداشت و همچنین با ابزارآلات و وسایل این نوع هواپیماها نیز هیچگونه آشنایى نداشت. سپس آملیا در این پرواز به عنوان مسافر شرکت کرد و قرار شد دو مرد به نام هاى "ویلمر استالتز" و "اسلیم گوردون" در این پرواز هواپیما را هدایت کنند.

یکشنبه سوم ماه ژوئن سال ۱۹۲۸ آملیا به نووا اسکونیا رفت تا پروازش را شروع کند. شرایط جوى بد آب و هوا باعث شد که این پرواز تا ۱۸ ژوئن به تأخیر بیفتد. آنها بیشتر مسیر را در مه غلیظ پرواز کردند و توانستند در جنوب "ویلز" فرود بیایند. البته تنها مقدار ناچیزى سوخت براى آنها باقى مانده بود.

آملیا به دلیل اینکه نخستین زنى بود که توانست بر فراز آتلانتیک پرواز کند مورد توجه و تشویق بسیارى از مردم قرار گرفت. بعدها، ارهارت در پروازی برفراز اقیانوس آرام در نزدیکی جزیره هاولند ناپدید شد و تاکنون فرضیه‌های مختلفی درباره علت مرگ او مطرح شده ‌است.